නෘත්‍ය රාජිනියකගේ හදගැස්ම (මාධවී)


















කෝවලන්... සත්තකයි මා ඔබට පෙම් කළා..
පළමු දැකුමෙන්ම ඔබ මගේ හද ගෙන ගියා..
දිදුළනා ඔබෙ දෑස මාව මුසපත් කළා
දිවි පුරා ඔබෙ වෙන්න මං මටම දිවුරුවා..

මුළු ලොවක් ඉදිරියේ මට ඔබව හිමිවුණා..
අමතකද ඔබ එදා මගෙ නළල සැරසුවා..
සිරියහනෙ කිව් කතා මාව නිති සැනසුවා..
කෝවලන් සත්තකයි මා ඔබට පෙම් කළා..

ඔබ මෙන්ම ඔබෙ සිරුර මගේ යැයි කිව් දිනේ..
සිතුණා මට හැම භවේ ඔබය මගෙ හිමි වුණේ..
මේ භවයෙදිත් ඔබව අහිමි බව සැළවුණේ..
එදිනමයි මගෙ කුසට මේඛලා පැළදුනේ..

දරාගත නොහී මා හැමදාම වැළපුණා..
ඒ හඩින් මුළු ලොවක් කම්පිතව සෙළවුණා..
කන්නගී හැර ඔබට කිසිවෙකුත් නොපෙණුනා..
කිරි කළය ඇය ඔබට ගොම බිදුව මම වුණා..

අදුරු මාවතක ඔබ මා අතරමං කළා..
මගෙ එකම සැනසීම වුණේ මණිමේඛලා..
ඔබෙ නමින් හද තුටින් ඇයව ඇති දැඩි කළා..
මියෙනතුරු කෝවලන් මා ඔබට පෙම් කළා..