ගල්ගමුව ඇත් රජාණනි... ඔබට නිවන් සුව ලැබේවා

බෝධිසත් ගුණ පූරණය කළ අකම්පිත වූ ඇත් රජාණනි..
දරාගන්නට නොහැකි විලසින් සලිත විය සිත ඇසූ පුවතෙනි..
උඹේ සුසුමෙහි බර නොහදුනන අදම මිනිසුන් පිරි නිසාවෙනි..
මහා වනයක හුදෙකලාවම අහිංසක උඹෙ දෙනෙත පියවුණි..

පූට්ටුව ගිය දළ යුග්මයෙහි වටිනකම උඹ නොදැන ඉන්නැති..
ඒ නිසාවෙන් අනිත් උන් මෙන් නිදහසේ දිවි ගෙවන්නට ඇති..
ධන ලෝභයෙන් උමතු කෑදර උන්ට උඹ ගැන ඉව වැටෙන්නැති..
තිස් දෙකම වද දිදී සිරුරේ රුහිරු විද දළ ගලවගන්නැති..

ඇතෙකුගේ මතු භවය මිනිසෙකු බව කියනු උඹටත් ඇසී ඇති..
මතු ආත්මයෙ මිනිස් භවයක් ලබන්නට පෙරුමන් පුරන්නැති..
හුස්ම පොද නික්මෙනා මොහොතේ මිනිස් නුහුගුණ පසක් වෙන්නැති..
කිසිදු භවයක මිනිසෙකුව උපදින්න නොලැබේවයි පතන්නැති..

උපතින්ම ලද දළ යුග්මයක අරුමයයි නෙත් බොඳ කළේ..
නිහඬවම උඹ විදපු දුක් ගිනි දේව පුටු නැහැ උණු කළේ..
සද්දන්ත කුලයේ උනත් උඹ අපට විපතක් නැහැ කළේ..
දිරාපත් උණු බිදුණු ඇට කටු ලෝකයක් කම්පා කළේ..

සිතුවමුත් සිඳ උඹේ පණ නල විඳින්නට නිති රජ සැපා..
පසුතැවුම පමණක්ය උරුමය ගත්තවුන් හට දළ කපා..
තිරිසනෙකි උඹ එහෙත් යහපත්, වසලයන් ගතවෙයි අපා..
කිසිදු භවයක නොමිනිසුන් මැද උපත ලබනට නම් එපා..

- ඉමේෂා දිල්හානි -